Սփյուռքի եվ Հայաստանի միասնական լինելու ապացույցը համահավասար իրավունքներ ունենալն է Հայաստանում ։Այսինքն սփյուռքահայը կարող է ցանկացած պաշտոն զբաղեցնել, ընտրվել, պատասխանատվություն ստանձնել։Իսկ այն հեփշքիաթները,թե օտարերկրյա գործակալ կամ այլ պետությունների շահեր պաշտպանող եվ այլն, Հայաստանի շատ քաղաքացիներ եվ լրտես են եվ դավաճան։Խնդիրը մարդու էության մեջ է ։Թե միայն փող պիտի տա ինչպես 30տարի եղել է։
Երբ լկտիությունը չափն ու սահմանը կորցնում է, այն սկսում է կոչվել «հայկական սփյուռք»: Այդ ազգային դասալիք, պետական մակարդակի գցող զանգվածի յուրաքանչյուր ներկայացուցիչ պետք է հայաստանցուն հանդիպելիս ծնկի գա ու համբուրի ոտքերը: Դուք հարկեր չեք վճարում, ձեր աշխատանքի արդյունքը Հայաստանի ու իր ժողովրդի օգտին չէ, զինված ուժերի մաս չեք կազմում, մշակույթ չեք կրում ու զարգացնում և այլն: Բախտներդ չփորձեք այն լումաների դիմաց, որ շպրտել եք Հայաստանի երեսին պահանջներ ներկայացնել: Հակառակ դեպքում մենք մեր վրեժխնդրությունը նաև ձե՛ր դեմ կուղղենք:
Թյուր կարծիք ունեք սփյուռքահայի մասին։ Օտարության մեջ հայտնվելով մարդը անտեր շան է նմանվում, մանավանդ երբ գրպանը դատարկ է,իսկ մեր գերակշիռ մեծամասնությունը այդ կարգավիճակով է հայտնվել դրսում։ Նույնիսկ ցանկանում է հետ վերադառնալ ,սակայն հաճախ նույնիսկ հետդարձի դրամ չունի եվ իր հույսին սպասող թանկագին մարդիկ կան։Արդեն ստիպված հույսը միայն իր վրա դնելով սկսում է կյանքի նոր էջ բացել, զրոյից սկսելով։Քաջ գիտե,որ օտար է, կընդունվի միայն տեղացիների կողմից,եթե նեղություն չտա,չխանգարի, աշխատի օր եվ գիշերը,որ չխնդրի ոչ մեկից։Ինչ բլոտ,նարդի, ֆուտբոլ ,ժամանակ չկա, որովհետև ոչ թե գոյատևման խնդիր է,այլ ոտքի կանգնելու,որ քեզ հարգեն, ընդունեն,որ քո երեխաների աչքը կուշտ լինի,որ մեծանալով էլ 14-15 տարեկանից գնահատեն եվ օգնեն ծնողներին նույնպես աշխատելով։Միշտ կոկիկ, մաքուր,բարեկիրթ։ Խոսքի տեր։Աշխատավայրում այնպես է աշխատում,որ որպես օրինակ մատնացույց անեն,որ ոչ մեկ չհամարձակվի քո վրա մատ թափ տալ։Այլ ձեվ չկա ոտքի կանգնելու։Այդպես ապրելով վերադառնում ես քո ինքնությանը, ապրում իսկական հայի նման։Ոչ բոլորն են այդպես ցավոք սրտի եվ գերակշիռ մեծամասնությունը պարազիտ անբանների,գողերի,նպաստներ, օգնություն մուրացողների,հայի անունը ոտնատակ տվողների Հայաստանից արտագաղթածներն են ։Հայաստանը այս վիճակում է, որովհետև հայի տեսակն է վերանում Հայաստանում։Դա իմ անձնական ողբերգությունն է, որովհետև շատ թանկագին մարդիկ կան այնտեղ ինձ համար։Կայացած,ինքն իրենով ճանապարհ հարթող հայի տեսակն է պետք այսօր Հայաստանին,ով չի ընկրկում դժվարությունների առաջ։
Դուք նկարագրեցիք Հայաստանից փախած, օտարի կրունկի տակ ապրող ճորտի, որը ինքնամոռաց աշխատում է իր նոր տերերի օգտին: Դեռ մի հատ էլ գոհունակությամբ ու պարծանքով եք այդ անուղեղների մասին գրում: Պետություն ունեն, անող լինեին՝ այստեղ էլ կանեին: Սփյուռք=սուտ, երեսպաշտություն, լկտիություն:
Ագրեսիվ չեմ դրսևորում ձեզ պես, որովհետև հայրենակից եք ։Լավ կլիներ,որ այդպես հոխորտաիք թշնամու առջև,ոչ թե հեծանիվ քշողի հետ միասին հայրենիքը մաս-մաս նվիրեք թուրքին։Իսկական հայը աշխատասեր է, ոչ թե ըստ ձեզ ճորտ։Արժանապատիվ մարդը տեր չունի, որովհետև ոչ մեկից կախման մեջ չէ,ոչ մեկի ձեռքին չի նայում,ոչ թե 12 միլիարդ դոլար պարտք սեփական երեխաների վրա թողնում։Իսկական հայը ամերիկացու,պարսիկի, ռուսի ողորմությանը չի սպասում,այլ այնպես է ապրում,որ իրեն հարգեն,հաշվի նստեն հետը։Իսկական հայը զիբիլանոց չի սարքի իր երկիրը,տեր կկանգնի իր պատմական հուշարձաններին,ոչ թե սփյուռքում ապրողը գա եվ անի իր փոխարեն։Իսկական հայը 60 հոգով 5 թուրքի գերի չի հանձնվի եվ հերոս դառնա։
Ո՞ր երկրում նստած եք ինձ սա գրում: Փախած դավաճաններից ու ազգային դասալիքներից չե՞ք:
Թշնամու առջև հոխորտալու համար պետք էր, որ հայոց ազգի մեծ մասը որովայնամիտ գնչուների պահվածք չդրսևորեր ու օտար ափերից, մեծամտորեն պահանջներ չներկայացներ:
Հեծանիվ քշողը (վառված զանգվա՛ծ) չի հանձնում երկիրը թուրքին, այլ սփյուռքն է իր՝ այս հողի վրայից բացակայելով հանձնել այն:
Ձեր պատկերացրած «իսկական հայը» (նույն ճորտը) աշխատասեր է միայն օտարի կոշիկները մաքրելու ժամանակ: Դրանց բոլորի վերջը հայտնի է. մեկ սերունդ չլինի, թող մի քանիսը լինի՝ լակոտներն էլ են վերանալու օտարների ծոցերում, ունեցվածքն էլ է մնալու օտար երկրներին: Աշխատասեր լինեք, թե չլինեք՝ վերջը չգոյությունն է:
Արժանապատիվ մարդը իր ժանգոտ գդալը չի վերցնում ու ուրիշի կաթսան չի մտցնում՝ եփած ճաշը ուտում, այլ իրենն է պատրաստում:
Դուք ապրում եք ինքներդ ձեզ մխիթարելու համար հորինված մտացածին աշխարհում: Այն իրականության հետ աղերս չունի:
Մնացած հայատյաց բարբաջանքին չանդրադառնամ: Արմոները չեն անում, հայաստանցին է ամեն ինչին տեր կանգնում, ա՛յ Հայաստանից «աբիժնիկներ»:
Ինչպես սրբազան Աջապահյան է ասում, դուք հիվանդ հասարակություն եք,որին միայն բուժումն է փրկությունը։Իսկ ես առաջին Արցախյան պատերազմի մասնակից եմ,սոված,ծարավ ,առանց նորմալ զենքի թշնամուն հաղթած,սակայն ամիսներով փոխարինող չկար ինձ եվ իմ նմաններին,երբ մենք մեկը յոթի դեմ էինք կանգնած։Երեվանւմ, մեր կենացներն էին խմում,ճառեր ասում։Հայաստանից էլ մեկնել եմ զզված ձեր նմաններից 2008թվ,տեսնելով,որ երկիրը գնում է կործանման,սակայն չպատկերացնելով մասշտաբը
Այս հարթակը առողջ երկխոսության,կարծիքների փոխանակման, լուծումների որոնման համար է,ոչ թե ատելության։Ինչ եք անում այստեղ։Ավելի լավ ք հեծանիվ քշեք,թանգարան,թատրոն փակելով զբաղվեք։Չեմ էլ ցանկանում ձեզ վիրավորել, որովհետև սրբություն չունեցող,հարգանքի զգացումից զուրկ մարդուն անիմաստ է
Մենք բարձր ենք գնահատում Ձեր մասնակցությունն ու հարթակում քննարկումներ սկսելու նախաձեռնությունը։ Այնուամենայնիվ, խնդրում և հորդորում ենք զերծ մնալ հայհոյանքներից, վիրավորանքներից, ծաղրից և բռնության կոչերից։ Մեզ համար սկզբունքային է, որ հարթակը լինի կառուցողական և օգտակար բոլորի համար՝ հիմնվելով փոխադարձ հարգանքի, հանդուրժողականության և առողջ քննարկումների վրա։
Մեկ անգամ զգուշացվելուց հետո զրույցների կանոնները խախտող մեկնաբանությունները կհեռացվեն, դրանք հրապարակող օգտատերերը՝ կարգելափակվեն։
Այս կանոնների պահպանումը նպաստում է այնպիսի միջավայրի ստեղծմանը, որտեղ յուրաքանչյուր օգտատեր կարող է իր կարծիքն արտահայտել ազատ և անկաշկանդ։ Շնորհակալություն Ձեր ըմբռնման և համագործակցության համար:
ՀՀ-ում իրավականորեն ներկայացված լինելն ու պատասխանատվության հավելյալ բեռ ստանալը վերջին բանն է, որ Սփյուռքի որևէ ներկայացուցչի կարող է հետաքրքրել։ Պատկերացնում եք, թե Սփյուռքի անվան տակ քանի մոնղոլ, չինացի և ի վերջո ֆլամանդացի կարող է ներթափանցել երկրի կառավարման համակարգ։ Էլ չասեմ, որ սկսեցին բազմանալ… թող ու փախիր։
Սփյուռքի համայնքներում տեսանելի է ճանապարհ անցած, կենսագրություն կերտող հայը,ով իր կայացման համար իր գեներին է պարտական,որը ցանկանում է զավակներին փոխանցել։Այս անգամ Հայաստանի կորուստը հայի վերջն է։Իրավական դաշտի առկայության պայմաններում շատերը կմասնակցեն ։Ցանցային պետության գաղափար կարելի է ներդնել,որ մարդը ոչ իր անմիջական ներկայությամբ կարողանա նաև գործի։Ինչքան մոնղոլ,չինացի,ֆլամանդացի փորձեն ներթափանցել,չի աշխատի,եթե մենք շարժվենք ճշմարտության ճանապարհով,աշխատելով բաց,թափանցիկ,առանց վախենալու,առանց գաղտնիքների,առանց թաքցնելու
Այսօր Հայաստանում ամենամեծ խնդիրը հասարակության պառակտված լինելու, փոխադարձ ատելության անմխիթար վիճակն է ։Միայն արտաքին միջամտության միջոցով է հնարավոր փոփոխել իրավիճակը։Այդ արտաքինը պարտավոր է լինի Սփյուռքը։Այլ միջամտությունը հանգեցնելու է կործանման,ինչը այսօր տեղի է ունենում։Դրա համար եմ թմբկահարում Սփյուռքի թեման ։ Լուծման մեխանիզմն էլ չգիտեմ կամ իմ պատկերացումներն էլ միգուցե սխալ են։Բայց այլ ելք չեմ տեսնում։
Սփյուռքի եվ Հայաստանի միասնական լինելու ապացույցը համահավասար իրավունքներ ունենալն է Հայաստանում ։Այսինքն սփյուռքահայը կարող է ցանկացած պաշտոն զբաղեցնել, ընտրվել, պատասխանատվություն ստանձնել։Իսկ այն հեփշքիաթները,թե օտարերկրյա գործակալ կամ այլ պետությունների շահեր պաշտպանող եվ այլն, Հայաստանի շատ քաղաքացիներ եվ լրտես են եվ դավաճան։Խնդիրը մարդու էության մեջ է ։Թե միայն փող պիտի տա ինչպես 30տարի եղել է։
Երբ լկտիությունը չափն ու սահմանը կորցնում է, այն սկսում է կոչվել «հայկական սփյուռք»: Այդ ազգային դասալիք, պետական մակարդակի գցող զանգվածի յուրաքանչյուր ներկայացուցիչ պետք է հայաստանցուն հանդիպելիս ծնկի գա ու համբուրի ոտքերը: Դուք հարկեր չեք վճարում, ձեր աշխատանքի արդյունքը Հայաստանի ու իր ժողովրդի օգտին չէ, զինված ուժերի մաս չեք կազմում, մշակույթ չեք կրում ու զարգացնում և այլն: Բախտներդ չփորձեք այն լումաների դիմաց, որ շպրտել եք Հայաստանի երեսին պահանջներ ներկայացնել: Հակառակ դեպքում մենք մեր վրեժխնդրությունը նաև ձե՛ր դեմ կուղղենք:
Թյուր կարծիք ունեք սփյուռքահայի մասին։ Օտարության մեջ հայտնվելով մարդը անտեր շան է նմանվում, մանավանդ երբ գրպանը դատարկ է,իսկ մեր գերակշիռ մեծամասնությունը այդ կարգավիճակով է հայտնվել դրսում։ Նույնիսկ ցանկանում է հետ վերադառնալ ,սակայն հաճախ նույնիսկ հետդարձի դրամ չունի եվ իր հույսին սպասող թանկագին մարդիկ կան։Արդեն ստիպված հույսը միայն իր վրա դնելով սկսում է կյանքի նոր էջ բացել, զրոյից սկսելով։Քաջ գիտե,որ օտար է, կընդունվի միայն տեղացիների կողմից,եթե նեղություն չտա,չխանգարի, աշխատի օր եվ գիշերը,որ չխնդրի ոչ մեկից։Ինչ բլոտ,նարդի, ֆուտբոլ ,ժամանակ չկա, որովհետև ոչ թե գոյատևման խնդիր է,այլ ոտքի կանգնելու,որ քեզ հարգեն, ընդունեն,որ քո երեխաների աչքը կուշտ լինի,որ մեծանալով էլ 14-15 տարեկանից գնահատեն եվ օգնեն ծնողներին նույնպես աշխատելով։Միշտ կոկիկ, մաքուր,բարեկիրթ։ Խոսքի տեր։Աշխատավայրում այնպես է աշխատում,որ որպես օրինակ մատնացույց անեն,որ ոչ մեկ չհամարձակվի քո վրա մատ թափ տալ։Այլ ձեվ չկա ոտքի կանգնելու։Այդպես ապրելով վերադառնում ես քո ինքնությանը, ապրում իսկական հայի նման։Ոչ բոլորն են այդպես ցավոք սրտի եվ գերակշիռ մեծամասնությունը պարազիտ անբանների,գողերի,նպաստներ, օգնություն մուրացողների,հայի անունը ոտնատակ տվողների Հայաստանից արտագաղթածներն են ։Հայաստանը այս վիճակում է, որովհետև հայի տեսակն է վերանում Հայաստանում։Դա իմ անձնական ողբերգությունն է, որովհետև շատ թանկագին մարդիկ կան այնտեղ ինձ համար։Կայացած,ինքն իրենով ճանապարհ հարթող հայի տեսակն է պետք այսօր Հայաստանին,ով չի ընկրկում դժվարությունների առաջ։
Դուք նկարագրեցիք Հայաստանից փախած, օտարի կրունկի տակ ապրող ճորտի, որը ինքնամոռաց աշխատում է իր նոր տերերի օգտին: Դեռ մի հատ էլ գոհունակությամբ ու պարծանքով եք այդ անուղեղների մասին գրում: Պետություն ունեն, անող լինեին՝ այստեղ էլ կանեին: Սփյուռք=սուտ, երեսպաշտություն, լկտիություն:
Ագրեսիվ չեմ դրսևորում ձեզ պես, որովհետև հայրենակից եք ։Լավ կլիներ,որ այդպես հոխորտաիք թշնամու առջև,ոչ թե հեծանիվ քշողի հետ միասին հայրենիքը մաս-մաս նվիրեք թուրքին։Իսկական հայը աշխատասեր է, ոչ թե ըստ ձեզ ճորտ։Արժանապատիվ մարդը տեր չունի, որովհետև ոչ մեկից կախման մեջ չէ,ոչ մեկի ձեռքին չի նայում,ոչ թե 12 միլիարդ դոլար պարտք սեփական երեխաների վրա թողնում։Իսկական հայը ամերիկացու,պարսիկի, ռուսի ողորմությանը չի սպասում,այլ այնպես է ապրում,որ իրեն հարգեն,հաշվի նստեն հետը։Իսկական հայը զիբիլանոց չի սարքի իր երկիրը,տեր կկանգնի իր պատմական հուշարձաններին,ոչ թե սփյուռքում ապրողը գա եվ անի իր փոխարեն։Իսկական հայը 60 հոգով 5 թուրքի գերի չի հանձնվի եվ հերոս դառնա։
Ո՞ր երկրում նստած եք ինձ սա գրում: Փախած դավաճաններից ու ազգային դասալիքներից չե՞ք:
Թշնամու առջև հոխորտալու համար պետք էր, որ հայոց ազգի մեծ մասը որովայնամիտ գնչուների պահվածք չդրսևորեր ու օտար ափերից, մեծամտորեն պահանջներ չներկայացներ:
Հեծանիվ քշողը (վառված զանգվա՛ծ) չի հանձնում երկիրը թուրքին, այլ սփյուռքն է իր՝ այս հողի վրայից բացակայելով հանձնել այն:
Ձեր պատկերացրած «իսկական հայը» (նույն ճորտը) աշխատասեր է միայն օտարի կոշիկները մաքրելու ժամանակ: Դրանց բոլորի վերջը հայտնի է. մեկ սերունդ չլինի, թող մի քանիսը լինի՝ լակոտներն էլ են վերանալու օտարների ծոցերում, ունեցվածքն էլ է մնալու օտար երկրներին: Աշխատասեր լինեք, թե չլինեք՝ վերջը չգոյությունն է:
Արժանապատիվ մարդը իր ժանգոտ գդալը չի վերցնում ու ուրիշի կաթսան չի մտցնում՝ եփած ճաշը ուտում, այլ իրենն է պատրաստում:
Դուք ապրում եք ինքներդ ձեզ մխիթարելու համար հորինված մտացածին աշխարհում: Այն իրականության հետ աղերս չունի:
Մնացած հայատյաց բարբաջանքին չանդրադառնամ: Արմոները չեն անում, հայաստանցին է ամեն ինչին տեր կանգնում, ա՛յ Հայաստանից «աբիժնիկներ»:
Ինչպես սրբազան Աջապահյան է ասում, դուք հիվանդ հասարակություն եք,որին միայն բուժումն է փրկությունը։Իսկ ես առաջին Արցախյան պատերազմի մասնակից եմ,սոված,ծարավ ,առանց նորմալ զենքի թշնամուն հաղթած,սակայն ամիսներով փոխարինող չկար ինձ եվ իմ նմաններին,երբ մենք մեկը յոթի դեմ էինք կանգնած։Երեվանւմ, մեր կենացներն էին խմում,ճառեր ասում։Հայաստանից էլ մեկնել եմ զզված ձեր նմաններից 2008թվ,տեսնելով,որ երկիրը գնում է կործանման,սակայն չպատկերացնելով մասշտաբը
Աջապահյանը անբարո, հակապետական հիմար է: Դուք՝ պարտված, լացկան, վախկոտ, դժգոհ, չպայքարող, «երկիրը գնում է կործանման» դեպքում փախչող
մարդմի բան:Ձեզ նման անպատիվ ապրողներին բուժել է պետք, միեւնույն է չեք հասկանում,որ ճորտը այսօր դուք եք մի փոր հացի համար ծախված։
Պատիվը մի փոր հացի հետ փոխած փախա՛ծ դեմք, իրականությունից կտրված վտարանդի՛, ծախված մուրացկա՛ն, քեզ արդեն բուժելն էլ չի օգնի:
Այս հարթակը առողջ երկխոսության,կարծիքների փոխանակման, լուծումների որոնման համար է,ոչ թե ատելության։Ինչ եք անում այստեղ։Ավելի լավ ք հեծանիվ քշեք,թանգարան,թատրոն փակելով զբաղվեք։Չեմ էլ ցանկանում ձեզ վիրավորել, որովհետև սրբություն չունեցող,հարգանքի զգացումից զուրկ մարդուն անիմաստ է
Հարգելի օգտատեր,
Մենք բարձր ենք գնահատում Ձեր մասնակցությունն ու հարթակում քննարկումներ սկսելու նախաձեռնությունը։ Այնուամենայնիվ, խնդրում և հորդորում ենք զերծ մնալ հայհոյանքներից, վիրավորանքներից, ծաղրից և բռնության կոչերից։ Մեզ համար սկզբունքային է, որ հարթակը լինի կառուցողական և օգտակար բոլորի համար՝ հիմնվելով փոխադարձ հարգանքի, հանդուրժողականության և առողջ քննարկումների վրա։
Մեկ անգամ զգուշացվելուց հետո զրույցների կանոնները խախտող մեկնաբանությունները կհեռացվեն, դրանք հրապարակող օգտատերերը՝ կարգելափակվեն։
Այս կանոնների պահպանումը նպաստում է այնպիսի միջավայրի ստեղծմանը, որտեղ յուրաքանչյուր օգտատեր կարող է իր կարծիքն արտահայտել ազատ և անկաշկանդ։ Շնորհակալություն Ձեր ըմբռնման և համագործակցության համար:
Հարգանքով,
Արմագորա
Այո հասկանալի է, շնորհակալություն նախազգուշացման համար
ՀՀ-ում իրավականորեն ներկայացված լինելն ու պատասխանատվության հավելյալ բեռ ստանալը վերջին բանն է, որ Սփյուռքի որևէ ներկայացուցչի կարող է հետաքրքրել։ Պատկերացնում եք, թե Սփյուռքի անվան տակ քանի մոնղոլ, չինացի և ի վերջո ֆլամանդացի կարող է ներթափանցել երկրի կառավարման համակարգ։ Էլ չասեմ, որ սկսեցին բազմանալ… թող ու փախիր։
Սփյուռքի համայնքներում տեսանելի է ճանապարհ անցած, կենսագրություն կերտող հայը,ով իր կայացման համար իր գեներին է պարտական,որը ցանկանում է զավակներին փոխանցել։Այս անգամ Հայաստանի կորուստը հայի վերջն է։Իրավական դաշտի առկայության պայմաններում շատերը կմասնակցեն ։Ցանցային պետության գաղափար կարելի է ներդնել,որ մարդը ոչ իր անմիջական ներկայությամբ կարողանա նաև գործի։Ինչքան մոնղոլ,չինացի,ֆլամանդացի փորձեն ներթափանցել,չի աշխատի,եթե մենք շարժվենք ճշմարտության ճանապարհով,աշխատելով բաց,թափանցիկ,առանց վախենալու,առանց գաղտնիքների,առանց թաքցնելու
Այսօր Հայաստանում ամենամեծ խնդիրը հասարակության պառակտված լինելու, փոխադարձ ատելության անմխիթար վիճակն է ։Միայն արտաքին միջամտության միջոցով է հնարավոր փոփոխել իրավիճակը։Այդ արտաքինը պարտավոր է լինի Սփյուռքը։Այլ միջամտությունը հանգեցնելու է կործանման,ինչը այսօր տեղի է ունենում։Դրա համար եմ թմբկահարում Սփյուռքի թեման ։ Լուծման մեխանիզմն էլ չգիտեմ կամ իմ պատկերացումներն էլ միգուցե սխալ են։Բայց այլ ելք չեմ տեսնում։