Hrachya Bakunts
Սեպտեմբեր 29, 2024
Մշակույթ և ինքնություն

Հավատում եմ

Մեկնաբանություններ

10 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Հովհաննես Գանադյան

Նախ Մուհամեդը երբեք չի ձգտել խաղաղության, դեռ ընդհակառակը, Մուհամեդի ստեղծած կրոնի գաղափարախոսությունը պատերազմի գաղափարախոսություն է, ինչպես Աստվածաշնչի հին կտակարանը։ Դրանք ավելի շուտ պետություն ստեղծելու ինստրուկցիա են։ Մուհամեդը և իր հետնորդները հենց այդ կրոնի գաղափարախոսությամբ սկսեցին իրենց արշավանքները և ստեղծեցին մեծ կայսրություն։ Մովսես մարգարեն էլ պետություն ստեղծելու նպատակով հնարեց Աստվածաշունչը։ Եթե նա իր անունից գրեր Աստվածաշնչի օրենքները, նրա հետևից ոչ մի մարդ չեր գնա պետություն ստեղծելու, իսկ Աստծո անունից գրված օրենքներին ոչ մեկը իրավունք չուներ չենթարկվելու։ Իսկ չենթարկվելու արժեքը կյանքից զրկելն էր։
Լավ է որ Դուք հավատում եք հարատև խաղաղության հաստմանը երկրի վրա, բայց լավ չէ որ Դուք չգիտեք դրան հասնելու ճանապարհը։ Նախ հարատև խաղաղությունը պետք է լինի համաշխարհային։ Դրա համար մարդկությունը պետք է ունենա մեկ ընդհանուր նպատակ, ինչպես օրինակ բաբելոնի աշտարակաշինության ժամանակ։ (շարունակել)

Հովհաննես Գանադյան

Հրաչյա ջան, մարդկությունը հիմա գնում է միջուկային զենքով ինքնակործանման ճանապարհով, քանի որ դեռևս չգիտի, որ այդ զենքը բնությունը տվել է իրեն այլ նպատակի համար։ Այ երբ որ գիտնականները կհասկանան և կնդունեն իմ գրածի ճշմարտացիությունը ու կհասցնեն այն քաղաքական գործիչների ուղեղներին, այն ժամանակ էլ ամեն ինչ կփոխվի և մարդը իրեն չի զգա որպես մի անտեր շուն։ Իսկ իմ գրած բացահայտումները առնվազն մի 80 տարի ուշացած է։ Այն պետք է գիտնականների կողմից բացահայտվեր միջուկային զենքի ստեղծումից անմիջապես հետո, քանի որ հենց միջուկային զենքի ստեղծումով նրանք բացահայտեցին մասայի ու էներգիայի կապը, որի շնորհիվ էլ հաշվարկեցին Արեգակի մասայի կորուստը ճառագայթման հաշվին։ Հաշվարկեցին ու այդքանով էլ սահմանափակվեցին։ Իսկ թե ինչ ազդեցություն է թողնում Արեգակի մասայի կորուստը համակարգի վրա, ոչ մեկի մտքով չանցավ հետազոտի, որի պատճառով էլ մարդկությունը հիմա կանգնած է ինքնակործանման վտանգի առաջ։
Սովորաբար նման բացահայտումները գիտական շրջանների կողմից ընդունվում է մի քանի սերունդ հետո, ինչպես որ Նիկոլայ Կոպերնիկոսի արևակենտրոն համակարգի բացահայտում էր։ Բայց այս դեպքում վախենամ որ այլևս այն պետք չգա մարդկությանը։

Հովհաննես Գանադյան

Հրաչյա ջան, եթե գիտնականները կամ էլ քաղաքական գործիչները իմանային այն խաղաղության բանաձևի մասին որը ես եմ տալիս, նրանք այնքան միջոցներ չեին ծախսի Մարս մոլորակի վրա կյանքի հետքեր փնտրելու վրա, ոչ էլ ծրագրեր կկազմեին լուսնի ու Մարսի յուրացման ուղղությամբ, այլ ձեռնամուխ կլինեին Վեներայի ձևավորմանը։ Իսկ եթե կարողանաք պատկերացնել նոր մոլորակ ձևավորելու աշխատանքների ծավալը, կհասկանաք որ այդ գործը և հին մոլորակի վրա ջունգլիների օրենքով ապրելը անհամատեղելի են։ Եվ հետո այդպիսի բանը չես կարող երկար ժամանակ գաղտնի պահել, քանի որ իմաստ էլ չունի։ Իսկ եթե գիտնականները իմանային դրա մասին, նրանք չեին ասի, որ չգիտեն թե ինչպես կընթանա երրորդ համաշխարհային պատերազմը, բայց չորրորդը կընթանա նետ ու աղեղներով, այլ կկանխեին այս տարորինակ երրորդ համաշխարհայինը։

Հովհաննես Գանադյան

Հրաչյա ջան կարծում եմ, որ Դուք ամբողջովին չեք ընկալել իմ կողմից տրված խաղաղության բանաձևի էությունը, որի պատճառով էլ ասում էք թե այն իրականացնելու համար տասնամյակներ են պետք։ Համընդհանուր խաղաղության հասնելու համար հարկավոր է ընդամենը հասկանալ, որ մենք այս մոլորակի վրա հավերժ չենք, որ այս մոլորակը հեռանալով Արեգակից սառելու է և դառնա ոչ պիտանի բնակության համար։ Աշխարհի վերջ ասածը հենց սա է։ Մարդկությունը այլ մոլորակ, տվյալ դեպքում Վեներա, տեղափոխելը ինքնանպատակ չէ, այլ բնական անհրաժեշտություն։ Իսկ նոր մոլորակի ձևավորման գործը ոչ թե տասնամյակների գործ է, այլ միլիոնավոր տարիների, իսկ պահանջվող ծախսերը աստղաբաշխական թվեր են։ Հիմա պատկերացու թե մարդկությունը ինչ խնդրի առաջ է կանգնած։ Մարդկության առաջ երեք ճանապարհ կա։ Առաջին ճանապարհը, դա նա է որ շարունակելով ապրել ջունգլիների օրենքով գնում է դեպի միջուկային աղետով ինքնակործանման, երկրորդը ինչ որ կերպ հասնում են խաղաղ գոյակցության սպասելով աշխարհի վերջին, մոլորակի սառեցման պատճառով, և երրորդը ձեռնամուխ են լինում կյանքը նոր մոլորակ տեղափոխելու գործին, թևահոխելով նոր դարաշրջան։

Gagik Harutyunyan

Հարգելի Գրաչյա. Եթե ​​ոչ մենք, ապա ո՞վ։ Համբերություն և կրկին համբերություն։ Ամեն ինչ իր ժամանակն ունի։

Հովհաննես Գանադյան

Դրա ժամանակը արդեն անցել է իսկ մենք ուշացել ենք։

Վերջին զրույցները

Hrachya Bakunts

Արժեքահամակարգ

1 մեկնաբանություն

Հասարակություն

Hrachya Bakunts

Ազգություն

1 մեկնաբանություն

Մշակույթ և ինքնություն

Hrachya Bakunts

Ազգություն

6 մեկնաբանություն

Մշակույթ և ինքնություն

Valeri Mirzoyan

Ձոն

0 մեկնաբանություն
1 հավանում

Հայաստան

Hrachya Bakunts

Հավատում եմ

10 մեկնաբանություն

Մշակույթ և ինքնություն