Հայ-թուրքական հարաբերություններ

Ես գրեթե համոզված էի,որ իմ հրապարակումը կմնա անարձագանք։Չսխալվեցի։Կասեմ իմ կարծիքը,չնայած նրան,որ կարժանանամ խիստ քննադատման շատերի կողմից բռնած ուղուց շեղվելու համար ։Ինձ փոխհատուցում պետք չէ,իմ կորուստը այնքան մեծ է,որ փողով,հողով չեն կարող առնել ։Ոչ էլ կբավարարի ներողություն ը։ Զղջումը անկեղծ, գիտակցումը ոճիրի մեծության։Ինձ կբավարարի,երբ Թուրքիայում ապրող,դեռ իրենց հայկականությունը զգացող մարդիկ կարողանան խոսել,սովորել մայրենի լեզվով,դառնան մեր պատմության, մշակույթի ժառանգը։Մենք ոչ մեկից ոչ մի բան չպիտի պահանջենք, որովհետև մենք մերը ստեղծել գիտենք, միայնակ ոտքի կանգնել գիտենք։Թող Թուրքիան իր տարածքային ամբողջականությունը պահպանի,սակայն հայը լիարժեք մարդ իրեն զգա,հպարտանա իր հայ լինելով, այն ավերակները,որին վերածվել է մեր պատմա-մշակւթային ժառանգությունը հնարավորություն ստանանք վերականգնելու, զգալու լիարժեք տեր։ Թուրքիայի համար էլ ձեռնտու դառնա,որ հայը շարունակի արարել,ստեղծել իր պատմական հայրենիքում,ինչպես անում է եվ արել է միշտ ամբողջ աշխարհում։