Եթե ենթադրում ենք, որ մշակույթը կառուցված է ստրատեգրաֆիկ շերտերից, որոնք ներառում են 1) սիմվոլներ, 2) ավանդապատումներ ու հերոսներ, 3) ծեսեր ու արարողակարգեր, և 4) արժեքներ, ապա արդյոք կարող ենք համարել, որ հայկական մշակույթը կառուցվածքային առանձնահատկություն ունի՝ կենտրոնանալով սիմվոլների վրա՝ փոխարինելով արժեքները սիմվոլներով, հերոսներով և ծեսերով: Համաձայն այս մոտեցման՝ մշակույթի ամենախորը շերտը՝ արժեքները, համարվում են […]
Խոսում ենք մեր ինքնությունից։Միաժամանակ խուսափելով ճշմարտությունից,ավելի ճիշտ վախենալով,վախենալով հետեւանքներից(այսինչը հզոր է,կպատժի,այն ինչը կնեղանա)։Դա հիմնականում վերաբերում է այն մարդկանց,ովքեր armagora եվ նման հարթակներում ներկայացված են եվ իրենց կարծիքով պատրաստ են հայ ժողովրդի արժանապատիվ ապագայի համար ներդրում ունենալ։ Այսօր այն ինչ կատարվում է մեր երկրում եվ աշխարհում արժեհամակարգի պայքար է,պայմանական ասված սեվի եվ կարմիրի։Ոչ էլ ռեսուրսներին տիրելու կռիվ։ Ցանկության դեպքում ոչ միայն նավթից է հնարավոր փող աշխատել,այլ նաև ասենք աղբից կամ քամուց։Ոչ էլ տարածքների խնդիր,այլ արժեհամակարգի։Խլողի ,զավթողի եվ արյունով պայքարողի խնդիր։Ընտանեկան արժեքների,բարոյական նորմերի եվ սատանիզմի պայքար։ Եվ մենք վախենում ենք ասել ճշմարտությունը։Բա էլ ինչի համար է մեր խորհրդանիշ առյուծ,արծիվը,թող լինի ասենք նապաստակ։Ալ հենց այստեղից մեր ինքնությունը փնտրել։ Այսօր այն ինչ կատարվում է աշխարհում,մենք չենք ասում մեր գնահատականը,մեր կողմնորոշումը,ոչ թե այստեղից այնտեղ ցատկելով ոտքի տակ ընկնելով եվ տրորվելով,ստորացնելով։զխոսքը վերաբերում է ռուս -ւկրաինական պատերազմին,որտեղ հայը հայի դեմ է կռվում ։Ասել մեր կարծիքը Ղրիմի վերաբերյալ, ընդհանրությունները Արցախի խնդրի հետ,ասել ճշմարտությունը։Հետո նոր խոսել իրական դաշնակից երկրների մասին։ Նույնը վերաբերում է նաև Իրանին ։Իսկ հավատալ նորից Եվրոպային,Ամերիկաներին չի կարելի։Չկա գոնե մի դեպք մեր պատմության մեջ,որ դաշնակից են մեզ եղել։